آسمون ابری من...

++ نظرات رو می‌خونم ولی تایید نمی‌شن.گاهی خودم می‌نویسم.گاهی شعرها یا متن‌هایی که دوست داشته باشم رو می‌گذارم.****************************دلم گرفته، دلم عجیب گرفته است...و هیچ‌چیز، نه این دقایق خوشبو،که روی شاخه نارنج می‌شود خاموش،نه این صداقت حرفی،که در سکوت میان دو برگ این گل شب‌بوست،نه، هیچ‌چیز مرا از هجوم خالی اطرافنمی‌رهاند...و فکر می‌کنم که این ترنم موزون حزنتا به ابد، شنیده خواهد شد...****************************دلتنگی، پيچیده نيست..يک دل، يک آسمان، يک بغض،و آرزوهای تَرک خـورده! به همين سادگی!****************************همه‌چیز می‌تواند مرا خوشحال کند!ولی هیچ‌چیز نمی‌تواند غم مرا ببرد...****************************من انگار معجزه‌ای هستم.مرا باور نمی‌کنند.مرا نمی‌بینند. آسمون ابری من......

اولین باری که اینترنت داشتم، گشتم دنبال تمام چیزایی که سال ها دوستشون داشتم! آهنگ، فیلم، برنامه. یکی از چیزایی که خیلی دنبالش گشتم و هیچوقت پیدا نکردم این آهنگه!! یعنی خیلی دنبالش گشتم. تا اینکه دوباره یکی دو روزه افتاده بود تو فکرم. بعد ازین همه سال با امید اینکه شاید این بار پیدا بشه سرچ کردمو... این بار پیداش کردم!!! گویا "۱۳۹۸/۱۱/۲۲" یکی بارگزاریش کرده توی سایت ایران صدا! یادم نیست مال چند سال پیشه ولی می دونم اون سال ها اینو تو رادیو شنیده بودم. و توی آلبوم های شاهین آرین هم نبود! در نتیجه همیشه دنبالش بودم و فقط دلم می خواست یه بار پیداش کنم و دوباره بشنومش! وای چه حس عحیبیه...به امید پیدا کردن چیزای دیگه سرچ کردم ولی باز خبری نبود. خیلی چیزا هستن که تو کودکی و نوجوونی من جا مونده و اونقدر خاص بوده که هیچ جایی پیدا نمی شه. که حتی انگشت شمار آدما به یادش می آرن! هوم. شاید از همون بچگی هم سلیقه ی خاصی داشتم که با اکثریت هماهنگی نداشته!! اکثراً چیزایی که دوست داشتم رو حتی هم سن های خودم نمی دونن چی بوده!همینطوری نشستم پشت سر هم بهش گوش می دم و تایپ می کنم... انگار گنج پیدا کرده باشم! از گذشته متنفرم... از آدمای گذشته، از خاطره های گذشته، از هر چی مربوط به گذشته. ولی یه چیزایی هست دلم می خواد واسه یه بار هم شده دوباره پیداشون کنم. ببینم یا بشنومشون. مثل تیتراژهای برنامه ی پلک. مخصوصاً اون برنامه دوم که توی ماه رمضون پخش شد... مثل سریال قطره ی آب! نه اون کارتون دوبله شده. سریال ایرانیش! یا اون آهنگی که گاهی تلوزیون پخش می کرد "من ملک بودم و فردوس برین جایم بود... آدم آورد درین دیر خراب آبادم"وای خدای من اشکم در اومد... همین الان رفتم سرچ کردم و پیداش کردم و تا شنیدمش اشکم در آسمون ابری من......